Τι είναι η Ψυχή; Μπορεί να πεθάνει, να “δραπετεύσει” ή να “σπάσει”;

Η κατανόηση της ψυχής είναι ίσως ένα από τα πιο θεμελιώδη και ουσιαστικά καθήκοντα στο πνευματικό μονοπάτι.

Χωρίς να γνωρίζουμε τι είναι η ψυχή και πώς σχετίζεται με τη ζωή μας εδώ στη γη, μπορούμε εύκολα να χαθούμε, και να μπερδευτούμε.

Παρακάτω εξερευνούμε αυτή τη μυστηριώδη δύναμη, πώς να έρθουμε σε επαφή μαζί της, πώς να τη διακρίνουμε από το πνεύμα και πολλά άλλα.

---

Τι είναι η Ψυχή;

Τι είναι ψυχή; Για να το θέσω με λίγα λόγια, η ψυχή είναι η άυλη ουσία και η ολότητα αυτού που είμαστε σε ένα βασικό επίπεδο – είναι η Αληθινή μας Φύση.

Καθώς όλη η ζωή στο βασικό της επίπεδο είναι ενέργεια, μια ψυχή είναι το σύνολο αυτής της ενέργειας, μια μοναδική έκφραση του Θείου που ονομάζουμε Πνεύμα. Πράγματι, η ψυχή μπορεί να θεωρηθεί ως ενσαρκωμένο Πνεύμα.

Ως η δύναμη που μας ζωντανεύει, κινεί, ακόμη και μας μιλάει, οι ψυχές μας λέγεται ότι είναι η πηγή της διαίσθησής μας και της ανώτερης γνώσης μας.

Όπως γράφει η ψυχολόγος και σαμανική δασκάλα, η Christa Mackinnon,

… είναι η ψυχή μας που μας παρέχει ένα είδος εσωτερικής φωνής, μια ηθική πυξίδα και κατεύθυνση. Είναι η ψυχή μας που ακούμε ως αυτή η «μικρή φωνή μέσα» να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν περισσότερα που μπορούμε να γίνουμε και είναι η ψυχή μας που υποφέρει όταν δεν την τρέφουμε ενσωματώνοντας ένα πνευματικό συστατικό στη ζωή μας και προσπαθώντας να δώσουμε νόημα και σκοπός της ζωής μας.

Μπορεί η ψυχή σου να εξαφανιστεί ή να πεθάνει;

Πιθανώς ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που έχουν μείνει να προσπαθούμε να καταλάβουμε ως άνθρωποι είναι αν η ψυχή μπορεί να πεθάνει, να χαθεί ή να εξαφανιστεί. Είναι τρομακτική σκέψη! Ας δούμε λοιπόν, όλα όσα μας τρομάζουν σχετικά με τη ψυχή.

Μπορεί λοιπόν να πεθάνει η ψυχή σου;

Εν ολίγοις, η απάντηση είναι όχι, η ψυχή δεν μπορεί να πεθάνει (ευτυχώς!). Μπορεί να μεταμορφωθεί και να συγχωνευθεί ξανά με το πνεύμα, αλλά δεν μπορεί να πεθάνει.

Όπως γράφει το αρχαίο ιερό ινδικό κείμενο γνωστό ως Bhagavad Gita:

Η ψυχή δεν αγγίζεται ποτέ. Είναι αμετάβλητη, διαπεραστική, ήρεμη, ακλόνητη. η ύπαρξή της είναι αιώνια.

Αυτό αντικατοπτρίζει τον πρώτο νόμο της θερμοδυναμικής που δηλώνει ότι η ενέργεια μπορεί να μετατραπεί από τη μια κατάσταση στην άλλη, αλλά δεν μπορεί ούτε να δημιουργηθεί ούτε να καταστραφεί.

Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για την ψυχή, καθώς η ψυχή είναι ενέργεια: η ενέργεια της δύναμης της ζωής. Επομένως, δεν μπορεί ποτέ να πεθάνει, μόνο να αλλάξει μορφή.

Πως είναι αυτό “έκρηξη στο μυαλό” 🤯; Αυτή η συνειδητοποίηση μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει κανείς τον θάνατο!

Μπορείς όμως να χάσεις την ψυχή σου;

Ενώ μπορεί κάποιος να είναι αυτό που αναφέρουμε στη Δύση ως «χαμένη ψυχή» (ή κάποιος που χάνει το δρόμο της ζωής) – η ψυχή στην πραγματικότητα ποτέ δεν «φεύγει» ούτε χάνεται. Αντίθετα, χάνετε τη σύνδεση με αυτό λόγω τραύματος και εσωτερικών πληγών.

Με άλλα λόγια, η ψυχή σου είναι πάντα εκεί όπως ο ήλιος ή το φεγγάρι, μπορεί απλώς να κρυφτεί από τα δέντρα ή τα πολυώροφα διαμερίσματα (δηλαδή τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τα τραύματα σου). Θα εξερευνήσουμε αυτό το θέμα λίγο αργότερα.

Έχουν ψυχή τα φυτά, τα ζώα και άλλες μορφές ζωής;

Αν κατανοήσουμε την ψυχή ως τη μοναδική ουσία ή την ουσιαστική ζωτική δύναμη κάτι, μπορούμε να δούμε ότι τα πάντα έχουν ψυχή, επειδή όλα έχουν μοναδική ενέργεια ζωτικής δύναμης. Ποτέ δεν υπάρχουν δύο πράγματα ακριβώς τα ίδια (ακόμα και τα πανομοιότυπα δίδυμα έχουν διαφορές).

Όταν βγαίνεις έξω στη φύση, προσέξε τα δέντρα γύρω σου. Αν προσέξεις, θα ανακαλύψεις ότι το καθένα έχει μια συγκεκριμένη μοναδικότητα, όχι μόνο στην εμφάνιση αλλά και στην ενέργεια – αυτή είναι η ψυχή του δέντρου.

Η ίδια μοναδική ουσία μπορεί να γίνει αισθητή και να παρατηρηθεί σχεδόν σε οτιδήποτε συναντήσεις, όπως ένας σκύλος, ένα πουλί, ένα σύννεφο, ένα βουνό ή ακόμα και το τηλέφωνο, το tablet ή το laptop στο οποίο διαβάζεις αυτό το άρθρο. Όλα έχουν μια συγκεκριμένη «ενέργεια» που τα διαφοροποιεί από άλλα πράγματα.

Ακόμη και ο κόσμος – που αναφέρεται επίσης ως Μητέρα Γη ή Γαία – έχει ψυχή, σύμφωνα με πολυάριθμα φιλοσοφικά, πνευματικά και θρησκευτικά συστήματα σκέψης. Η ψυχή του κόσμου είναι γνωστή ως anima mundi ή συμπαντική ψυχή επειδή περιλαμβάνει το άθροισμα της συνολικής ενέργειας όλων των όντων.

Μπορεί ένα άτομο να γεννηθεί χωρίς ψυχή;

«Μπορεί κάποιος να γεννηθεί χωρίς ψυχή;» Αυτή είναι μια κάπως αμφιλεγόμενη ερώτηση και ο καθένας έχει διαφορετική απάντηση.

Έχουν ψυχή οι κατά συρροή δολοφόνοι, οι ψυχοπαθείς, οι βιαστές και ούτω καθεξής;

Όσοι αντιδρούν με ακραίο μίσος και αηδία προς αυτούς τους τύπους ανθρώπων (που, παρεμπιπτόντως, είναι μια φυσιολογική αντίδραση) θα ούρλιαζαν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Αλλά καταλαβαίνω ότι όλοι γεννιόμαστε με ψυχές, απλώς μερικοί άνθρωποι χάνουν τη σύνδεση μαζί τους λόγω προγονικών, κοινωνικών, οικογενειακών και παιδικών τραυμάτων.

Μερικές φορές αυτό το τραύμα είναι τόσο έντονο που το άτομο χάνει την πλήρη σύνδεση με την ψυχή του – είναι φραγμένο πίσω από τον τοίχο μετά από τοίχο οργής, μίσους, πόνου, θλίψης, τοξικών πεποιθήσεων, πληγών στον πυρήνα και αμυντικών μηχανισμών.

Ως αποτέλεσμα αυτού του εσωτερικού «φραγμού», ένα άτομο μπορεί να φαίνεται ότι είναι «άψυχο» ή «νεκρό μέσα» – και κατά κάποιο τρόπο, οφείλεται στο ότι έχει αποχωριστεί εντελώς από τη ζεστασιά και τη συμπόνια της ψυχής.

Όταν συμβαίνει αυτός ο αποχωρισμός από την ψυχή, μπορούν να διαπραχθούν απεχθείς πράξεις σκληρότητας επειδή το άτομο δεν αισθάνεται τίποτα πραγματικά (ή διακατέχεται από ένα συγκεκριμένο συναίσθημα όπως η οργή).

Εδώ είναι μια αναλογία:

Φαντάσου ένα μεγάλο δωμάτιο. Μέσα στο δωμάτιο υπάρχει ένα ενιαίο, φωτεινό, καθαρό φως. Πλημμυρίζει όλο το δωμάτιο και φωτίζει τα πάντα. Τι συμβαίνει όμως όταν χτίζεις έναν τοίχο γύρω από αυτό το φως; Το δωμάτιο γίνεται όλο και πιο θαμπό. Τι συμβαίνει όταν θάβεις εντελώς αυτό το φως; Το δωμάτιο γίνεται πολύ σκοτεινό: δεν μπορείς να δεις τίποτα και σκοντάφτεις σε μια κατάσταση χρόνιου φόβου και σύγχυσης.

Τελικά, έχεις συνηθίσει τόσο πολύ να νιώθεις φόβο που νιώθεις μουδιασμένος – είναι πολύ δύσκολο να το χειριστείς. Ως αποτέλεσμα, γίνεσαι ένα πλάσμα του σκότους, όχι πραγματικά ζωντανό, αλλά ούτε και πραγματικά νεκρό.

Εκείνοι που το βιώνουν συχνά καταφεύγουν στα πιο ακραία μέτρα για να νιώσουν κάτι, οτιδήποτε – και όταν νιώσουν κάτι, σαν λαγνεία για κάποιον, μπορεί να τους κυριεύσει τόσο ολοκληρωτικά ώστε να γίνουν σαν δαίμονας: δεν μπορούν να νιώσουν ή να δουν τίποτα παρά μόνο αυτό το συναίσθημα.

Όταν όμως το εσωτερικό μας δωμάτιο φωτίζεται από το φως της ψυχής, μπορούμε να δούμε και να αισθανθούμε καθαρά. Δεν χρειάζεται να ζούμε σε κατάσταση φόβου – η ζωή είναι ζωντανή.

Πώς μπορούμε λοιπόν να αφήσουμε αυτό το εσωτερικό φως να διαπεράσει την ύπαρξή μας; Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι. Και θα εξερευνήσουμε μερικούς παρακάτω. Αλλά πρώτα, ας διερευνήσουμε τη διαφορά μεταξύ ψυχής και πνεύματος – κάτι σημαντικό να κατανοήσουμε.

Ψυχή & Πνεύμα - Ποια είναι η διαφορά;

Οι περισσότεροι άνθρωποι μπερδεύονται σχετικά με τη διαφορά μεταξύ ψυχής και πνεύματος. Αυτοί οι όροι ακούγονται παρόμοιοι και συχνά χρησιμοποιούνται εναλλακτικά - αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Ενώ η ψυχή είναι συνδεδεμένη με τη γη, το πνεύμα συνδέεται με τον ουρανό. Ενώ η ψυχή είναι μια πόρτα στα μυστήρια του προσωπικού αγνώστου, το πνεύμα ανοίγει μια πόρτα στην απεριόριστη Ενότητα.

Η ψυχή ανακαλύπτεται στο υποσυνείδητο ή στον «κάτω κόσμο», ενώ το πνεύμα συναντάται σε καταστάσεις υπερ-συνείδησης (ή στον «άνω κόσμο»). Όταν βιώνουμε άμεσα τόσο την ψυχή όσο και το πνεύμα, βιώνουμε μυστικιστικά συναισθήματα ευδαιμονίας, αλλά η ψυχή συνδέεται με άγρια ​​όνειρα, εκστάσεις και οράματα, ενώ το πνεύμα καταλήγει στην εμπειρία της καθαρής, φωτισμένης, χωρίς περιεχόμενο Ενότητας.

Εδώ μπορούμε να δούμε συνοπτικά τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ ψυχής και πνεύματος: η ψυχή είναι γήινη, μυστηριώδης και προσεγγίζεται μέσω του υποσυνείδητου στα όνειρα και τα οράματα. Το πνεύμα, από την άλλη πλευρά, είναι ουράνιο, χωρίς περιεχόμενο και προσπελάσιμο μέσω καταστάσεων καθαρής επίγνωσης (όπως ο διαλογισμός).

Μου αρέσει να οραματίζομαι πνεύμα και ψυχή με τον εξής τρόπο: το πνεύμα είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο και η ψυχή είναι το κερί και η σπίθα του φωτός σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο. Αυτό το φως που είναι η ψυχή μας είναι συνείδηση ​​(ή πνεύμα) που έχει επίγνωση του εαυτού του.

Μπορούμε όμως να πούμε ότι η ψυχή είναι χωριστή από το πνεύμα; δεν μπορούμε. Εμφανίζονται και οι δύο στον ίδιο χώρο. Η ψυχή χρησιμοποιεί το οξυγόνο και το χώρο του πνεύματος για να τροφοδοτήσει τον εαυτό της.

Όπως διερευνάται στο βιβλίο Πνευματική Οικολογία,

Η ιδέα της ανθρώπινης ψυχής… μας καλεί προς την ατομική και μοναδική σχέση μας με τον κόσμο. Υπό αυτή την έννοια, η ψυχή και το Πνεύμα προτείνουν τα αντίθετα - το μοναδικό έναντι του καθολικού, αυτό που προσεγγίζεται μέσω της καθόδου έναντι αυτού που προσεγγίζεται μέσω της ανόδου. Τελικά, όμως, κάθε ψυχή (κάθε πράγμα στην ψυχική του πτυχή) υπάρχει ως έκφραση του Πνεύματος και χρησιμεύει ως πράκτορας ή απεσταλμένος του Πνεύματος.

Οι ατομικές μας σχέσεις με το Πνεύμα και την ψυχή δεν είναι αντιφατικές αλλά συμπληρωματικές. Μια πλήρης πνευματικότητα αγκαλιάζει τις σχέσεις μας τόσο με το Πνεύμα όσο και με την ψυχή, όχι μόνο με το ένα ή το άλλο. Μαζί αυτά τα δύο βασίλεια της πνευματικότητας αποτελούν ένα σύνολο. Είτε το ένα μόνο του είναι ατελές.

Εδώ μπορούμε να δούμε ότι τόσο η ψυχή όσο και το πνεύμα είναι στην πραγματικότητα μόνο οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Τελικά, η ψυχή πρέπει να χρησιμεύει ως πράκτορας του πνεύματος, και το πνεύμα είναι ατελές χωρίς ψυχή.

Με το να είμαστε αυτοί που είμαστε αυθεντικά, περπατώντας ένα μονοπάτι που είναι αληθινό για εμάς, συνδεόμαστε με την ψυχή και έτσι υπηρετούμε το πνεύμα.

Ποιος είναι ο Απώτερος Σκοπός της Ψυχής;

Τώρα που απαντήσαμε στην ερώτηση "τι είναι ψυχή;" πρέπει να σκάψουμε πιο βαθιά και να κατανοήσουμε τον τελικό σκοπό της ψυχής.

Όλοι έχουμε έναν έμφυτο σκοπό, κάτι που είναι προγραμματισμένο μέσα μας σε βασικό επίπεδο, κάτι που εκπληρώνουμε.

Μπορούμε να το παρατηρήσουμε αυτό στον κόσμο γύρω μας: η ζωή είναι προγραμματισμένη να μεγαλώνει, να αλλάζει και να επεκτείνεται. Όλα τα όντα (δέντρα, ζώα, γαλαξίες κ.λπ.) περνούν από κύκλους μεταμόρφωσης. Και εμείς το ίδιο.

Επομένως, ο απώτερος σκοπός της ψυχής που βασίζεται σε αυτή τη θεμελιώδη παρατήρηση είναι να αναπτυχθεί και να ωριμάσει. Στην πραγματικότητα, λέγεται ότι η ψυχή περνά από πολλά διαφορετικά στάδια (γνωστά ως ηλικίες της ψυχής), προκειμένου να εκπληρώσει αυτόν τον βασικό σκοπό. Αυτές οι ψυχές που έχουν μεγαλώσει και ωριμάσει σε πολλές ζωές αναφέρονται ως παλιές ψυχές.

Ποιο είναι όμως το αποκορύφωμα όλων αυτών;

Από την αυγή του χρόνου, φιλόσοφοι, ποιητές, άγιοι, μύστες και σοφοί αναφέρθηκαν στον τελικό σκοπό της ψυχής με πολλά ονόματα: να επιτύχει τη φύση του Βούδα, τη Φώτιση, τον Ουρανό, τη Συνείδηση ​​του Χριστού, τη Μόκσα, τη Φώτιση ή την Ενότητα.

Ως ατομικοί αγωγοί του πνεύματος, προσπαθούμε τελικά να επιστρέψουμε πίσω στην αγκαλιά της αιωνιότητας. να αφαιρέσουμε το πέπλο που μας κάνει να νιώθουμε διχασμένοι και να βιώσουμε ξανά την ευδαιμονία της Ενότητας.

Όταν εμφανίζεται η φώτιση, η ατομική ψυχή συγχωνεύεται ξανά στο συμπαντικό πνεύμα – ή όπως γράφει ο συγγραφέας Michael A. Singer:

Όταν η σταγόνα της συνείδησης που γνωρίζει τον εαυτό της ως άτομο παρασύρεται αρκετά πίσω, γίνεται σαν τη σταγόνα που πέφτει στον ωκεανό. Το Άτμαν (Ψυχή) πέφτει στο Παραμάτμαν (Υπέρτατη Ψυχή). Η ατομική συνείδηση ​​πέφτει στην Συμπαντική Ενότητα. Και αυτό είναι.

Αυτό είναι συχνά γνωστό ως η εμπειρία της επιστροφής στο σπίτι ή της επιστροφής στην αληθινή μας φύση πέρα ​​από το περιοριστικό εγώ που του αρέσει να ελέγχει, να χειραγωγεί, να ξεφεύγει, να προσκολλάται και να φοβάται τη ζωή.

Αλλά αυτό το ταξίδι μπορεί να διαρκέσει πολλές ζωές, και ακόμη και η φώτιση δεν είναι το τέλος (γιατί ό,τι είναι στατικό είναι νεκρό – και δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο θάνατος τελικά). Υπάρχουν ακόμη στρώματα επί στρωμάτων εμβάθυνσης, ανοίγματος και επέκτασης που πρέπει να βιώσετε.

Πώς να βρεις την ψυχή σου (3 μυστικιστικά μονοπάτια)

Γράφω πώς να «βρίσκεις» την ψυχή σου γιατί, ενώ η ψυχή είναι πάντα εκεί, το φως της μπορεί να σκοτιστεί, να φράξει και να αποκλειστεί από την καθημερινή ζωή.

Όλες οι ψυχές μας μοιράζονται μια μεγάλη λαχτάρα: να απαλλαγούμε από τον περιορισμένο εαυτό μας και τη στενότητα και το ασφυκτικό κενό των σκέψεών μας.

Πρέπει να περάσουμε μέσα από τη συναισθηματική, ψυχική, σωματική και αιθερική ρύπανση της ζωής μας για να επανασυνδεθούμε με την ψυχή μας. Και αυτό δεν είναι εύκολο μονοπάτι, ειδικά όταν είμαστε τόσο συνηθισμένοι σε μια συγκεκριμένη κατάσταση ζωής.

Για να βρεις την ψυχή σου πρέπει να αμφισβητήσεις τα πάντα. Πρέπει να περπατήσεις το μονοπάτι που έχεις ταξιδέψει λιγότερο, να είσαι ο μοναχικός λύκος και να αναζητήσεις κάτι περισσότερο. Αυτό μπορεί να είναι ένα άβολο μονοπάτι, γι' αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν την άνεση και τον εφησυχασμό της μετριότητας. Αλλά το να μάθετε να επανασυνδέεστε με την ψυχή σας είναι ένα βασικό μέρος του πνευματικού ταξιδιού.

Είστε έτοιμοι να ακούσετε το εσωτερικό κάλεσμα; Έχετε βαρεθεί να νιώθετε χαμένοι, μόνοι, καταθλιπτικοί και άδειοι μέσα σας; Θέλετε να μάθετε τα δώρα σας, τη μοίρα της ζωής σας και το προσωπικό σας νόημα;

Αν έχεις διαβάσει μέχρι εδώ, είναι ξεκάθαρο ότι καλείσε να ζήσεις μια ζωή πιο εμποτισμένη με ψυχή.

Εδώ είναι τρία ιερά μονοπάτια που θα σε βοηθήσουν να επανασυνδεθείς με την ψυχή σου:

Μονοπάτι 1 – Το Σώμα, Φυσικό Βασίλειο

Οι πρακτικές που αντιστοιχούν στη διαδρομή 1 περιλαμβάνουν:

Οικοθεραπεία (συμπεριλαμβανομένης της βαθιάς οικολογίας, της εμβάπτισης στη φύση, των αναζητήσεων όρασης κ.λπ.)

Γιόγκα, τάι τσι, τσιγκόνγκ (φυσικοί κλάδοι που σας βοηθούν να συνδεθείτε με την ενέργεια της δύναμης της ζωής σας)

Αναπνοή (χρησιμοποιώντας την αναπνοή σας για να μετακινηθείτε μέσα από μπλοκαρίσματα, να αυξήσετε τη ζωτικότητα, να οξύνετε την επίγνωση κ.λπ.)

Bodywork (περιλαμβάνει διάφορες μεθόδους θεραπευτικής αφής που απελευθερώνουν τραύματα από το σώμα, αυξάνουν την υγεία και την κίνηση και προάγουν τη σύνδεση μυαλού-σώματος)

Σωματική ψυχοθεραπεία (συμβουλευτική που περιλαμβάνει τη σύνδεση με τη σοφία και τη θεραπευτική ικανότητα του σώματος ως αγγείου της ψυχής με την απελευθέρωση τραύματος και τη θεραπεία)

Φυτική ιατρική (κατανάλωση ψυχοδραστικών ουσιών για την επέκταση της συνείδησης και της σύνδεσης της ψυχής υπό την παρακολούθηση ενός σαμάνου ή θεραπευτή)

Μοναξιά (απομακρύνετε τον εαυτό σας σωματικά από το χάος της ζωής για να κοιτάξετε μέσα σας)

Χορός (διαισθητική κίνηση για την έκφραση της ψυχής)

Τραγούδι και ψαλμωδία (χρησιμοποιώντας τη φωνή για να συνδεθείτε και να εκφράσετε την ψυχή)

Τάντρα (μια εσωτερική παράδοση που τιμά το σώμα και όλες τις πτυχές της ζωής)

Το σώμα είναι το δοχείο της ψυχής μας και η σύνδεση μαζί του σημαίνει επανένωση με τη σοφία και την εξυπνάδα που φέρουμε εγγενώς. Το σώμα φέρει επίσης πολλή ένταση και τραύματα (γνωστά ως θωράκιση σώματος), οπότε η απελευθέρωση αυτών των μπλοκαρισμάτων απελευθερώνει ταυτόχρονα τα εμπόδια που περιβάλλουν την ψυχή σας.

Μονοπάτι 2 – Η Καρδιά, Συναισθηματικό βασίλειο

Οι πρακτικές που αντιστοιχούν στη διαδρομή 2 περιλαμβάνουν:

Καλλιέργεια ευγνωμοσύνης (αίσθημα ευγνωμοσύνης για όλα όσα έχετε – μια έμφυτη ιδιότητα της ψυχής)

Ανάπτυξη της διαίσθησης (ακούγοντας την ήσυχη σοφή φωνή μέσα σας, τη φωνή της ψυχής)

Αφοσίωση (αγάπη και αφοσίωση σε μια συγκεκριμένη ποιότητα, γκουρού, δάσκαλο κ.λπ.)

Προσευχή (κοινωνία με την ψυχή μέσα από τις επιθυμίες της καρδιάς)

Καλλιέργεια στοργικής καλοσύνης (που ασκείται συνήθως μέσω του διαλογισμού Metta)

Αύξηση της αγάπης προς τον εαυτό (μαθαίνοντας να αγαπάς και να αγκαλιάζεις τον εαυτό σου, ελαττώματα και όλα)

Φιλανθρωπία (ενεργή εξυπηρέτηση άλλων με συμπόνια)

Εσωτερική παιδική εργασία (θεραπεύοντας το πληγωμένο εσωτερικό παιδί μέσα σας)

Αφήνοντας να φύγει (μαθαίνοντας να παραδίνεται, να απελευθερώνεται και να απαλλάσσει τον παλιό συναισθηματικό πόνο)

Η καρδιά είναι η πόρτα προς την ψυχή και η εκμάθηση της κατάδυσης μας παρέχει άμεση πρόσβαση στην ουσία αυτού που πραγματικά είμαστε. Το άνοιγμα, η επέκταση και η αφαίρεση (ή η ειρήνη με) των βαρών που βαραίνουν την καρδιά μας μας βοηθά να προσκαλούμε την παρουσία της ψυχής μας στην καθημερινή ύπαρξη.

Μονοπάτι 3 – Ο Νους, Νοητικό Βασίλειο

Οι πρακτικές που αντιστοιχούν στη διαδρομή 3 περιλαμβάνουν:

Διαλογισμός (ήσυχη εσωτερική παρατήρηση και συνειδητοποίηση σκέψης)

Mindfulness (δίνοντας προσοχή στην παρούσα στιγμή σε όλες τις αισθήσεις)

Ημερολόγιο (καταγραφή σκέψεων και εξερεύνηση του εσωτερικού εαυτού)

Εργασία σκιών (εξερεύνηση των εσωτερικών δαιμόνων κάποιου που μπλοκάρουν την ψυχή)

Ονειρική εργασία (χρησιμοποιώντας τα όνειρά κάποιου, όπως τα διαυγή όνειρα, ως πύλη προς την ψυχή)

Ενεργή φαντασία (γνωστή και ως «Αστρικό Ταξίδι» - ή χρήση του μυαλού για εσωτερικές περιπέτειες)

Οπτικοποίηση (χρησιμοποιώντας νοερές εικόνες για να αυξήσετε τη σαφήνεια, τη σοφία, την αγάπη κ.λπ.)

Τα μέρη λειτουργούν (ή εξερευνώντας τα εσωτερικά αρχέτυπα κάποιου και δημιουργώντας περισσότερη εσωτερική αρμονία)

Αλλαγή βασικών πεποιθήσεων (αναπλαισίωση των πεποιθήσεων που μας εμποδίζουν να αποκτήσουμε πρόσβαση στην ψυχή)

Πνευματική ψυχοθεραπεία (γνωστή και ως «διαπροσωπική συμβουλευτική» που λαμβάνει καθοδήγηση από κάποιον που ενσωματώνει την πνευματικότητα και την ψυχολογία μαζί)

Ο νους αντιλαμβάνεται και εκφράζει την ψυχή, αλλά όταν το μυαλό μας είναι συσπασμένο, μολυσμένο, προσκολλημένο σε σκέψεις και γεμάτο φόβο, δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό το ουσιαστικό μέρος μας. Η εργασία με το συνειδητό και ασυνείδητο μυαλό θα μας βοηθήσει να διαλύσουμε τα ριζωμένα πρότυπα, τις συνθήκες και τις συνήθειες που συσκοτίζουν τη θεότητα μέσα μας.

Ενθουσιασμός & Πνευματική Αφύπνιση

Το μονοπάτι και η πρακτική του να γίνεσαι περισσότερο εμποτισμένος με ψυχή ονομάζεται Ensoulment.

Όταν μαθαίνουμε να ζούμε περισσότερο μέσα και από την ψυχή, η ζωή γίνεται ξανά ζωντανή και φρέσκια. Δεν βρισκόμαστε πλέον σε κατάσταση ταλαιπωρίας – ή τουλάχιστον, δεν είμαστε τόσο έντονα ταυτισμένοι με τις προσκολλήσεις σκέψεων που σχετίζονται με αυτό – αντίθετα, βρίσκουμε ένα Σπίτι στην παρούσα στιγμή.

Το ταξίδι πνευματικής αφύπνισης αφορά την αφύπνιση στην Αληθινή μας Φύση που υπερβαίνει την ατομική προσωπικότητα και την αίσθηση του εαυτού μας. Η επανασύνδεση με την ψυχή μέσα (και γύρω μας) μας ελευθερώνει να λειτουργήσουμε από ένα μέρος Αγαπημένης Παρουσίας. Είναι η εκ νέου ανακάλυψη αυτής της πολύ Αγάπης Παρουσίας που είναι το όλο νόημα του ταξιδιού πνευματικής αφύπνισης και της πνευματικότητας γενικότερα.

Έτσι, αν λαχταράτε να βρείτε ένα «σπίτι» ή ένα μέρος για να ξεκουραστείτε, το κλειδί βρίσκεται στη σύνδεσή σας με την ψυχή σας – αυτό το κομμάτι σας που ξεπερνά το εγώ, μας γνέφει μέσα από ψίχουλα διαίσθησης και μας ενώνει με το Πνεύμα ; το Ό,τι Είναι.

Συμπέρασμα

Εάν η ψυχή είναι ο πυρήνας, η ζωντανή και μοναδική έκφραση του Θείου μέσα μας, είναι λογικό να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στην επανασύνδεση μαζί της αφαιρώντας τα εμπόδια που κρύβουν το φως της.

Για να αναφέρω τον ψυχίατρο Carl Jung,

Οι άνθρωποι θα κάνουν τα πάντα, όσο παράλογο κι αν είναι, για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τη δική τους ψυχή.

Μπορεί να είναι άβολο να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τα εσωτερικά μπλοκαρίσματα που κρύβουν το Φως μας και να απομακρυνθούμε από τη ζωή με αυτόματο πιλότο. Αλλά χωρίς να επιδιώκουμε να ζήσουμε μια Ensouled ζωή, θα νιώθουμε πάντα ότι υπάρχει κάτι «δεν είναι σωστό» ή «κάτι λείπει». Η ζωή μας θα νιώθει άτοπη, άδεια και άσκοπη.

Αλλά όταν επανασυνδεόμαστε με αυτήν την Αγαπημένη Παρουσία μέσα μας, κερδίζουμε κατεύθυνση, ελπίδα, χαρά, ειρήνη και την ικανότητα να απολαμβάνουμε πλήρως τη ζωή.

Πες μου, τι είναι η «ψυχή» για σένα; Πώς ξέρετε ότι ζείτε από έναν τόπο ψυχής; Θα ήθελα να ακούσω παρακάτω.